نقش مواد مغذی در درختان پسته

 

 

نقش نیتروژن در رشد درخت پسته

رشد و باروری درختان پسته وابسته به نیتروژن است و کمبود آن رشد و تولید محصول را محدود می کند. نقش اصلی نیتروژن در پسته تولید پروتئین های گیاهی است.

از علائم کمبود نیتروژن موجود در پسته ، زرد شدن برگهای قدیمی ، کاهش رشد رویشی ، کوچک شدن برگها ، باریک شدن شاخه های تازه رشد یافته و کاهش قطر شاخه ها و کاهش تعداد دانه در خوشه ، قرمز شدن پوست و رگها و دمبرگ ، جوانه زنی پسته است. در پاییز سریعتر از حد معمول فرو می روند ، و دانه ها سبک تر و سبک تر می شوند.

در ابتدای کمبود نیتروژن در پسته ، برگها رنگ قرمز تیره ای به خود می گیرند و در مرحله پیشرفته کاملاً پوشیده می شوند و زود ریخته می شوند. علائم کمبود در درجه اول در برگهای پیر شروع می شود ، شاخه ها کوتاه می شوند و برگ ها کوچک می شوند. با توجه به سن درخت و ساختار خاک ، می توان 1-3 کیلوگرم کود فوق العاده فسفات سه گانه در هر درخت داد.

خاکهای منطقه که پسته رشد می کند ، بیشتر آهکی است. بنابراین باید از کودهای اسید نیتروژنی استفاده کرد. با توجه به سن درخت و ویژگی های خاک در بهمن ماه ، بین 2-5 کیلوگرم ، کود سولفات آمونیوم باید به طرح تاج داده شود ، کیسه یا هاله باید به خوبی با خاک مخلوط شود. طبق تجزیه خاک و برگ که باید در پسته انجام شود.

 

نقش فسفر در رشد درخت پسته

فسفر نقش فعالی در تقسیم سلولی دارد و به دلیل نقش آن در ATP ، نشان داده شده است که در انرژی گیاهان و همچنین در ساختارهای RNA-DNA مؤثر است. این یکی از عناصری است که بسیار کند در خاک حرکت می کند و توسط ذرات خاک تثبیت می شود. در نتیجه ، کودهای فسفر باید در نزدیکی ریشه مصرف شود و کود نباید با خاک مخلوط شود تا از تلف شدن و غیرفعال شدن آن جلوگیری شود. در شرایط کمبود فسفر ، برگهای بنفش شاخه ها ، شاخه ها نازک تر می شوند ، برگها به رنگ سبز تیره است. در شاخه های جانبی درخت پسته نیز افت وجود دارد.

به ویژه در خاک های آهکی و با pH زیاد ، گیاهان از فسفر به سختی می توانند استفاده کنند. برای تشکیل میوه پسته ، گیاه نیاز به تغذیه کافی دارد. همانطور که مشخص است ، میوه دهی نامنظم (تناوبی) و کمبود محصولات موجود در پسته از مهمترین مشکلاتی است که در آبزی پروری وجود دارد.

در نتیجه تغذیه ناکافی و متعادل گیاه ، مشکلاتی از قبیل توسعه ناقص گیاه ، عملکرد پایین و کیفیت پایین روبرو می شوند. مطالعات بسیاری وجود دارد که نشان می دهد تناوبی (عملکرد نامنظم) در پسته مربوط به تغذیه گیاهان است.

پسته که در مناطق فقیر ، بی ثمر و کم آب توسط مواد مغذی رشد می کند باید بارور شود. کوددهی که به موقع انجام شود و مطابق با تکنیک به توسعه پسته کمک زیادی می کند ، عملکرد را افزایش می دهد. در کوددهی ، تجزیه خاک و برگ ضروری است. بر این اساس ، نواقص باید برطرف شود.

مطالعات بسیاری وجود دارد که نشان می دهد عملکرد نامنظم در کشت پسته مربوط به تغذیه گیاهان است. کوددهی پسته که در مناطق فقیر ، بی ثمر و کم آب توسط مواد مغذی رشد می کند ، ضروری است.

نقش پتاسیم در رشد درخت پسته

نقش پتاسیم در گیاهان کمک به جذب آب و تسهیل در باز و بسته شدن دهانه های برگ است. مصرف پتاسیم موجود در پسته نیز باعث افزایش درصد خنده و کاهش پوکی استخوان می شود. در صورت عدم وجود پتاسیم در گیاه پسته مقاومت گیاهان در برابر آفات و بیماری ها کاهش می یابد. حاشیه برگ به سمت بالا و حاشیه برگ سوختگی قهوه ای را نشان می دهد.

کمبود پتاسیم

تعداد جوانه های میوه در شاخه ها کاهش می یابد یا کاملاً از بین می رود. در پسته معمولاً علائم کمبود پتاسیم ابتدا روی برگهای قدیمی مشاهده می شود. زیرا در صورت کمبود ، برگهای جوان تازه تشکیل شده با پتاسیم از برگهای قدیمی مکمل می شوند. علائم کمبود ابتدا در لبه ها و انتهای بسیاری از گیاهان ظاهر می شود. لبه های برگ ابتدا زرد می شوند ، سپس رنگ در این قسمت ها قهوه ای تیره می شود.

نقش کلسیم در رشد درخت پسته

کلسیم در رشد و نمو ریشه در درختان پسته نقش بسیار مهمی ایفا می کند. زمانی که مقدار کلسیم موجود در خاک کم باشد ، ریشه خیلی رشد نمی کند و به تبع آن قسمت های هوایی برگ ها دارای پوشش گیاهی زیادی نخواهد بود. رشد و تولید مثل در درختان پسته که دارای کمبود کلسیم دچار نقصان شده ، برگهای جوان نزدیک انتهای شاخه چروکیده و نوک برگها و حاشیه های آنها از بالا یا پایین لوله است.

 

 

 

کمبود روی

اگر کمبود روی خیلی شدید نباشد ، فقط برگ ها را تحت تأثیر قرار می دهد ولی رشد شاخه به طور طبیعی ادامه می یابد. اما اگر کمبود شدید باشد ، رشد شاخه به طور کامل متوقف می شود.

 

 

 

 

 

کمبود بور

از آنجا که کمبود بور در پسته در درجه اول به نقاط رشد گیاهان آسیب می رساند ، رشد گیاهان بسیار کند است. برگ ها و شاخه ها به راحتی می شکنند ، یک ساختار واضح را می گیرند. اگر کمبود خیلی شدید باشد ، نقاط رشد می میرند و رشد کاملاً متوقف می شود. گل از تشکیل میوه جلوگیری می شود ، از برگهای حلقه ای ، غلیظ و به رنگ آبی تیره به رنگ سبز جلوگیری می شود.

 

 

 

با توجه به نیازهای تغذیه ای پسته، کودهای مایع و پودری NPK، اوره فسفات، سولفات روی، سولفات پتاسیم، استات کلسیم و کلسیم مایع را می توان پیشنهاد داد. همچنین برای خاکهای آهکی می توان گوگرد مایع را هم به منظور تامین گوگرد مایع و پتاس آن (تهیه شده در شرکت سینکو) و هم تامین سموم برای دفع آفات توصیه کرد.

http://agrozold.com/En/theroleofnutrientsinpistachiotrees.aspx

https://takimo.net/EnYet_antepFistigi.aspx