خیار

خیار

خیار با نام علمی Cucumis sativus از خانواده کدوئیان می باشد.

مشخصات گیاه شناسی:

گیاهی یک ساله است.ریشه سطحی و گسترده است.برگ ها بسیار پهن و بزرگ بوده به وسیله دمبرگ های بزرگ به صورت متناوب به ساقه متصل می شود.ساقه  به رنگ سبز روشن، آبدار و دارای پوست نازک است.گیاهی یک پایه می باشد .اما گل های نر و ماده آن جدا می باشند.

آب هوا:

مناسب مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری می باشد.حداقل دما 12 درجه سانتیگراد و مناسب ترین برای رشد و تولید میوه 23 تا 27 درجه می باشد.

خاک:

در خاک های رسی و لومی مناسب تر می باشد.

کود دهی:

نیتروژن:

یکی از عناصر ماکرو المنتی است که گیاه خیار به آن نیاز دارد کمبود نیتروژن باعث سبب کاهش رشد،زردی و کوچکی برگ هاو ریزش زودتر از موعد  برگ ها و میوه و کم رنگ تر شدن رنگ آن خواهد شد.

فسفر:

برای جبران کمبود فسفر در خیار می توان کودهای همراه با آب مورد استفاده در آبیاری استفاده کرد کود کاملNPK ،فسفر بالا استفاده نمود.

پتاسیم:

از دیگر ماکرو المنت ها است که گیاه به آن نیاز شدید دارد.کمبود آن باعث زرد شدن حاشیه و برگ ها،انتهای رشد نکرده خیار به همراه نوک بلند می گردد ،استفاده نمود.برای جبران پتاسیم کود کامل NPK استفاده نمود.

کلسیم :

عنصری که غیر قابل انتقال می باشد.کمبود کلسیم باعث متوقف شدن رشد گیاه، می گردد.با محلول پاشی کود کلسیم که از نوع کود افزایش باردهی خیار می باشد.

منیزیم:

یکی دیگر از میکرو المنت هایی که کمبود آن به علت پبدایش لکه های زرد و قهوه ای بر روی گیاه می گردد.جهت رفع سولفات منیزیم به صورت محلول پاشی می توان استفاده نمود.

آفات:

ویروس موزاییک خیار: بروز لکه های زرد و سبز و پیجیده شدن برگ ها، لکه دار شدن میوه، کاهش در عملکرد محصول، کوتاه ماندن گیاه می گردد.

سفیدک پودری: ظاهر شدن لکه های سفید و پودری روی سطح بالایی برگ ها ، پژمردگی ساقه و برگ می گردد.

سفیدک داخلی: نقاط زاویه دار روی برگ های مسن تر ظاهر می شود و برگ ها خشک شده و می میرند.

مگس جالیز:از آفات مهم جالیز می باشد.

شته جالیز:یکی از مهم ترین میزبان این آفت خیار و گوجه فرنگی می باشد.

تریپس خیار:این آفت تمایل به گیاه جوان دارد.تریپس می تواند به سرعت منتقل شود و گیاهان سالم را آلوده نماید.

کنه تار عنکبوتی:باعث انتقال ویروس می شود.

لکه برگی زاویه ای خیار:در تمامی شرایط  آب هوایی مشاهده می شود.

برداشت:

بر خلاف بعضی از سبزی های این تیره که باید میوه های آن کاملا برسند خیار را باید قبل از رسیدن کامل برداشت کرد. اولین برداشت ۶۰ الی ۷۰ روز پس از کاشت می باشد. برای نیل به این هدف باید مرتب در مزرعه جستجو کرد و خیار های سبز قلمی را چید. برداشت به فاصله دو تا سه روز از یکدیگر انجام می شود.

ازجمله کودهایی که در شرکت سازه های یاد نگار (سینکو) تولید می شوند و می توانند برای  خیار موثر باشند به کودهای نظیراستات کلسیم،استات منیزیم،استات پتاسیم،سولفات پتاسیم، سولفات منیزیم،پستافرت، کلسیم مایع، و کودهای کاملNPK اشاره نمود.